Κυριακή 26 Ιουνίου 2011


ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΜΕΓΑ ΕΥΕΡΓΕΤΗ-ΛΟΓΟΘΕΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ  ΑΝΑΣΤΟΣ  ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΙΔΙΔΕΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΙΟ
ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΛΟΓΟΘΕΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ  ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ  ΚΑΜΑΛΑΚΗ


ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ  Σπυρίδωνος Θ. Καμαλάκη
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το έτος 1939. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αλεξάνδρειας και αργότερα συνέχισε τις σπουδές του σε Πανεπιστημιακές Σχολές στην Ελλάδα (Αθηνών) και στον Καναδά (Vancouver) λαμβάνοντας τα πτυχία της Φαρμακευτικής-Χημείας στις ειδικότητες Χημικού Φαρμάκων PhD, Οικονομικών και της Εργατικής Ψυχολογίας. Καθηγητής επί τιμή του Ρωσικού Κρατικού Παιδαγωγικού Πανεπιστημίου του Νίζνυ Νόβγκοροντ. Ομιλεί πλην της Ελληνικής γλώσσης, την Αραβικήν, Αγγλικήν, Γαλλικήν και Τουρκικήν. Εταίρος κατά 40% του Διεθνούς Ομίλου Sangari-Camalaki που επιδίδεται στον εξοπλισμό τεχνικών σχολών μέσης, ανωτέρας και ανωτάτης παιδείας με γραφεία σε 14 χώρες ανά τον κόσμο. Πρόεδρος του Συνδέσμου ΕλληνοΑιγυπτιακής Φιλίας από το 1993 με σημαντικές πρωτοβουλίες για την σύσφιξη φιλικών, πολιτιστικών και εμπορικών σχέσεων Ελλάδος Αιγύπτου. Το έτος 1993 ανεκηρύχθη ως ο καλύτερος μάνατζερ επιχειρηματίας της χρονιάς. Πρόεδρος φιλανθρωπικών σωματείων, με μεγάλη φιλάνθρωπον δράσιν, έχει χαρακτηρισθεί ως ο ²άνθρωπος που κάνει πράξη την φιλανθρωπία². Επί μια πεντηκονταετία και πλέον (από το έτος 1957) εργάζεται για την ευημερία του Παλαίφατου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Πρόεδρος της Αρχαίας Πατριαρχικής Τάξεως Σάββα του Ηγιασμένου.
Ως επιβράβευση των σημαντικών προσφορών και πρωτοβουλιών έχει ανακηρυχθεί Μέγας Ευεργέτης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και προήχθη από Άρχων Μέγας Ρεφερενδάριος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας εις Άρχοντα Μέγα Λογοθέτη. Έχει τιμηθεί με πλήθος διακρίσεων, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τον Χρυσό Σταυρό χιλιετηρίδος του Αγίου Όρους (1963) και του Αποστόλου Ανδρέα από το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων με τον Δάφνινον εστεμμένον Σταυρόν και από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας με τον Μεγαλόσταυρον του Αγίου Σάββα και του Αγίου Μάρκου. Επίσης φέρει τον Μεγαλόσταυρον του εκκλησιαστικού Τάγματος του Αγίου Λαζάρου ως και του Τάγματος του Λέοντος του Ορέλ της Βραζιλίας.
Έχει εκδόσει τις ακόλουθες μελέτες:
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ ΜΑΡΚΟ
ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ τόμος 420 σελίδων. Μεταφράζεται εις την Αγγλικήν και Ρωσικήν.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ εις την Ελληνικήν, εκτυπώνεται μετάφρασις εις Αγγλικήν, Γαλλικήν και Αραβικήν.

Τόμος εις Ελληνικήν και Αγγλικήν δια τα ΠΑΡΑΣΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ.

ΕΛΛΑΣ – ΡΩΣΙΑ Η μακραίωνος σχέσις των δύο λαών εις την Ελληνικήν και Ρωσικήν.

Υπό έκδοσιν    ΤΙΤΛΟΙ ΚΑΙ ΟΦΦΙΚΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ.
                        ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΕΣ ΕΘΝΙΚΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ
                        ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ
                        ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΙΣ ΑΥΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ,
                        Περί ψυχής, Πίστεως και η επί του Όρους ομιλία.
                        ΑΓΩΓΗ Αναμνήσεις από ένα δάσκαλο.   


Τον Μάιο του 2011 η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας
κ.κ. Θεόδωρος Β¢ εγκαινίασε αίθουσα η οποία φέρει το όνομα ²ΑΙΘΟΥΣΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΜΑΛΑΚΗ².

BΡABEYΣH ΡΟΤΑΡΥ ΑΘΗΝΩΝ : ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΝΤΟΘΑΝΑΣΗΣ ΩΣ ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΣ -ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ -ΑΝΘΡΩΠΟΣ.








Γεννήθηκε στην Καλαμάτα  Μεσσηνίας στις 14-09-1946 όπου περάτωσε και τις Γυμνασιακές σπουδές του . και εισήχθη μετά από εξετάσεις στην Νομική Σχολή του Aριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όπου και έλαβε το πτυχίον της Νομικής Σχολής με τον βαθμόν ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ .
      
       Υπηρέτησε την στρατιωτική θητεία του ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός  Στρατολογίας.
      Διετέλεσε βοηθός και Επιστημονικός συνεργάτης  στις έδρες του Ρωμαϊκού Δικαίου , και του Διεθνούς Δικαίου και των καθηγητών Νικ.Πανταζόπουλου και Δημ.Κωσταντόπουλου

      Παρακολούθησε μαθήματα Εμπορικού Δικαίου στο Loyola Univercity Illinois U.S.A.

        ΄Εχει γράψει πλείστες μελέτες που αφορούν θέματα εξυγείανσης προβληματικών επιχειρήσεων και την διαδικασία πτωχευτικής αποκατάστασης και συμβιβασμού.
  
        Από το έτος  1971  που έλαβε τον τίτλο του Δικηγόρου είναι μέλος  του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας  και ασκεί Δικηγορία σε θέματα Εμπορικού Δικαίου  με εξειδίκευση στην εξυγειάνση προβληματικών επιχειρήσεων, Οικονομικό έγκλημα  και το πτωχευτικό Δίκαιο .

          Το 1974 έγινε δεκτός και μέλος του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών  όπου από το έτος αυτό  και μέχρι σήμερα  υπηρετεί το Ροταριανό ιδεωδες του Υπηρετείν τον συνάνθρωπο και έχει διατελέσει  δύο φορές Πρόεδρος και  δεκάδες φορές  Αντιπρόεδρος ,Γενικός Γραμματεύς  και μέλος του Δ.Σ.

           Καθόλην την διάρκεια της Ροταριανής θητείας του διεκρίθη δια την προσήλωση της σκέψης του στον άνθρωπο και η αγάπη του για τον άνθρωπο στα πλαίσια του ρόταρυ με την σημαίνουσα θέση του μέλους του Ρ.Ο.Α. τον εμεγάλυνε και τον έστρεψε από τον θεωρητικό λόγο στην πλούσια κοινωνική δράση. Δράση της οποίας κίνητρο ανέκαθεν υπήρξε πάντοτε ο άνθρωπος και κριτήριο ο σεβασμός και η υποταγή στην δημοκρατική νομιμότητα.

     Η πολυσήμαντη και πολυεπίπεδη προσφορά υπηρεσιών του στον Ροταριανό όμιλο, σε συνδυασμό με την σεμνή και αθόρυβη παρουσία του έχει πανελληνίως αναγνωρισθεί γεγονός που έχει προσδώσει στην προσωπικότητα του ακτινοβολία, αναγνωρισιμότητα και ευρεία απήχηση.

     Υπηρέτησε και υπηρετεί με τον ίδιο αρχικό νεανικό ενθουσιασμό, χωρίς δόλο και αμείωτη αγάπη, με ξεχωριστή συνέπεια και ζηλευτή ευσυνειδησία το καλό του Ροταριανού  ομίλου
    
     Ο Αθανάσιος Κοντοθανάσης είναι μια αέναη, αυτεξούσια, δυναμική και ακτινοβολούσα προσωπικότητα, ένας κατεξοχήν κοινωνικά προοδευτικός άνθρωπος, ένας συνειδητός Ορθόδοξος Χριστιανός, ένας Ελληνολάτρης—Πατριώτης χωρίς σοβινιστικές εξάρσεις και ταυτόχρονα Πολίτης του Κόσμου με λατρεία στην παράδοση και στον Ελληνικό Πολιτισμό που δεν χάνει την οικουμενική του λάμψη.

Απλός και αλύγιστος, αυστηρός και γλυκός, λιγομίλητος και εκρηκτικός, ηφαιστειώδης και δωρικός, γενναιόψυχος και ιδιοφυής, ευαίσθητος και αποφασιστικός, οραματιστής και δημιουργός ο Αθανάσιος Κοντοθανάσης, σε μια χρονική συγκυρία που οι εποχές αλλάζουν, αποδεικνύει με την κρυστάλλινη και ανεπίληπτη πολυσχιδή διαδρομή του, είτε ως νομικός, είτε ως άνθρωπος, ότι το ήθος και το αριστεύειν δεν είναι χρονικές αξίες που υπόκεινται σε εκπτώσεις.             
Ο Αθανάσιος Κοντοθανάσης είναι μια ολοκληρωμένη ροταριανή προσωπικότητα, που ξέρει να συνδυάζει την πίστη στις αρχές και τον αγώνα για την επικράτηση τους με τον διάλογο και την μετριοπάθεια. Σε ότι σκέφτεται και πράττει πειθαρχεί στην αρχή του μέτρου υποτασσόμενος στην ύψιστη εντολή της Ελληνικής Σοφίας, δηλαδή στο μέτρο, το οποίο επιβάλει την συνέχεια και την συνέπεια στους λόγους και στις πράξεις των ανθρώπων.

         Φροντίζει με ιδιαίτερη συνέπεια να εκπληρώνει στο ακέραιο το χρέος του ως άνθρωπος, σύζυγος , πατέρας, νομικός, συνεργάτης και φίλος. Οικοδόμησε την οικογένεια του επάνω σε γερά και καθαρώς Ελληνικά θεμέλια, αυτά που ταιριάζουν στην αγωγή και την παράδοση του. Η ελευθερία και η τάξη οργανικά συνδυασμένες, συνθέτουν ως σταθερές αρχές την αλήθεια που βιώνουν αγόγγυστα παρά τον εν δυνάμει αυταρχισμό και δεσποτισμό του, τα σεβαστά και αγαπητά μέλη της οικογενείας του, τη γλυκύτατη και οικεία σε όλους μας συζυγόν του κα Τζένη και τη μικρή νεαρά διάδοχο και συναδελφό του πλέον,  Ελένη—Βασιλεία που μόλις χθές περάτωσε τις  εξετάσεις για να καταστεί και αυτή μέλος της οικογενείας της Νομικής Επιστήμης με την επιτυχή εισδοχήν της ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.. Ο ροταριανός στρατιώτης της αγάπης και της ελπίδας, ο γενναίος φρουρός του ρόταρυ με την εφηβική ψυχή και το απαράμιλλο ευγενικό ήθος, μας προσκαλεί και μας προτρέπει να τον ακολουθήσουμε σε ένα μαραθώνιο ανθρωπισμού και αλληλεγγύης, σκοπεύοντας μακριά!!!! Γιατί όπως συνηθίζει να λέγει σε φίλους, αν δεν σκοπεύει κανείς μακριά δεν φτάνει και δεν βρίσκει ποτέ τον στόχο του.                                                         
  
Aυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ο φίλος, ο επιστήμων, ο νομικός, ο οικογενειάρχης  και  εξέχων Ροταριανός συνάδελφος με ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού μας Συμβουλίου τιμάται απόψε        Τον συγχαίρουμε και του ευχόμεθα καλή υγεία ,ατομική και οικογενειακή ευτυχία και είμεθα βέβαιοι ότι ο αγαπητός Θανάσης θα συνεχίσει  με τον ίδιο ζήλο την όλη μέχρις σήμερα Ροταριανή προσφορά του προς τα ιδανικά και ιδεώδη του Ρόταρυ διότι πρώτιστον αγαθόν είναι το ΥΠΗΡΕΤΕΙΝ.     

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ



Η ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1937 με σκοπό τη συνένωση των Ηπειρωτικών Σωματείων τα οποία ευρίσκοντο  εκτός Ηπείρου, δηλαδή της υπόλοιπης Ελλάδας με έδρα την Αθήνα, η οποία έχει μέλη της μόνο τα εκτός Ηπείρου και εντός Ελλάδας σωματεία.
 Ιδρυτικά μέλη της ήταν δεκαοχτώ σωματεία μεταξύ των οποίων η Βούρμπιανη, Πυρσόγιαννη, Οξυά, Ασημοχώρι, Αγία βαρβάρα, Κόνιτσα, Τουρναδίτες, Συρράκο, Γραμμενοχώρια, Δολιανά, Δελβινάκι, Συλλογος Τζουμερκιωτών, Βασιλόπουλο, Ριζό, Σύλλογος Βορειοηπειωτών.
Πρώτος πρόεδρος ήταν ο Βουρμπιανίτης οικοδόμος Μάρκος Θάνος και ακολούθησαν: κ.Μπέκας (Τζουμέρκα), κ. Κρυσάλλης (Συρράκο, αδελφός του Ποιητή), Ιωάννης Βόγας (Στρατηγός- Ζαγόρι), κ.Προύσκας, Λευτέρης Μαντζίκας γνωστός επιχειρηματίας (Λιγοψά), Κώστας Νάσης, Βιομήχανος, τ.βουλευτής (Παρακάλαμος), Λ.Διαμάντης, Δικηγόρος (Θεοδώριανα), Ζ.Ντίνος, Δικηγόρος (Κοκκινιά), Π.Κοσοβίτσας, Δικηγόρος (Κ.Ραβένια), Κώστας Αλεξίου καθηγητής Ιατρικής ( Βουργαρέλι), Φώτης Μπολόφης, ανώτατος δικαστικός (Φοινίκι) και σήμερα ο Κωστας Αλεξίου (Βουργαρέλι).

Οι αρχικοί σκοποί ήταν κατά πρώτον η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της και η διατήρηση της πολιτιστικής μας παράδοσης και ανάπτυξης, η μέριμνα για την εξασφάλιση εργασίας και την κοινωνική πρόνοια των απόδημων σε Αθήνα, Πειραιά και περίχωρα, λειτουργούσε ακόμη και ως γραφείο ευρέσεως εργασίας τότε που για το κράτος αυτό ήταν άγνωστο. Φρόντιζε ακόμη για την εξασφάλιση κλινών σε νοσοκομεία και ιατρικής περίθαλψης  κυρίως κατά της φυματίωσης, η οποία μάστιζε τότε τους απόδημους λόγω των ανθυγιεινών και σκληρών συνθηκών διαβίωσης και εργασίας. Κατά δεύτερον το αμείωτο ενδιαφέρον για την γενέτειρα, ανέκαθεν βρισκόμενη σε υπανάπτυξη και σε ότι αφορούσε την ποιότητα ζωής, ιδίως των χωριών της.
Οι σκοποί αυτοί στην ουσία τους εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα, προσαρμοσμένοι βεβαίως στις εκάστοτε συνθήκες αλλά και τις σύγχρονες ή μελλοντικές εξελίξεις.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι όταν ιδρύθηκε η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία, στερούνταν δικού της χώρου και φιλοξενούνταν στις συνεδριάσεις της στο γραφείο ενός από τα ιδρυτικά στελέχη της (Κώστας Σταμάτη). Η πρώτη ιδιόκτητη στέγη της ήταν ένα πολύ μικρό γραφείο (Γ Σεπτεμβρίου 18) το οποίο και διατηρεί μέχρι

σήμερα. Αργότερα στη δεκαετία του 60 της παραχωρήθηκε από το κράτος ένα μικρό οικόπεδο στο Κουκάκι το οποίο ήταν ανεπαρκές για τις ανάγκες και τις δραστηριότητες της, πωλήθηκε όμως αργότερα. Ωστόσο με τις συνδρομές των Ηπειρωτών και των αδελφοτήτων κυρίως όμως με την μεγάλη προσφορά  του τότε προέδρου της Λευτέρη Μαντζίκα αγοράστηκε το σημερινό ακίνητο επί της οδού Κλεισθένους, όπου στεγάζονται τα γραφεία και το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΟ. Όμως και αυτό είναι πολύ μικρό για να στεγάσει την τεράστια πολιτισμική δράση της Π.Σ.Ε και των σωματείων της, Αδελφότητες και Ομοσπονδίες, τα οποία σήμερα ανέρχονται σε 500.
Η Π.Σ.Ε διευρύνει όλο και περισσότερο τις δραστηριότητές της, ανοίγει τους ορίζοντες της προς όλες τις κατευθύνσεις όπου υπάρχουν Ηπειρώτες και είναι σταθερή στα οράματά  της  για μια Ήπειρο ανεπτυγμένη και μια αποδημία ισχυρή, η  οποία με το έργο της να είναι αντάξια της Ιστορίας της, του πολιτισμού της και των εθνικών επιταγών των καιρών μας.

Γι αυτό και τα τελευταία χρόνια, ενεργοποίησε ένα πάγιο αίτημά της για την ίδρυση ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΣΤΕΓΗΣ  ενός κέντρου πολιτισμικής κιβωτού, όπου ο εθνικός μας πολιτισμός και η ηπειρωτική παράδοση θα είναι η κύρια πηγή έμπνευσης, δημιουργίας και δράσης.
 Σήμερα είναι σε θέση, αυτό το συμβούλιο και ο πρόεδρος της να καυχηθούν ότι πέτυχαν το μεγάλο αυτό στόχο, με την παραχώρηση οικοπέδου 4 στρεμμάτων στο Μαρούσι, χρειάζεται όμως ακόμα συνεχής αγώνας, ώστε η ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΗ να γίνει πραγματικότητα.
Στο τομέα του πολιτισμού η Π.Σ.Ε έχει να επιδείξει τεράστιο έργο εθνικής προσφοράς και διεθνούς εμβέλειας και σημασίας, ενώ έχει ξεπεράσει ακόμη σε πολλά σημεία και αυτό το έργο του Υπουργείου Πολιτισμού.
Πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων με κορυφαίες, την εκδήλωση στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, το Ηπειρωτικό Πανηγύρι, εκδηλώσεις νεολαίας, συμμετοχές σε ελληνικές και διεθνείς πολιτιστικές συναντήσεις, παρουσίαση του έργου ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης σε ειδικές εκδηλώσεις απονομής βραβείων και διακρίσεων, δημιουργία πλήθους χορευτικών και μουσικών συγκροτημάτων, παραγωγή και προβολή ταινιών και ντοκυμαντέρ με ηπειρωτικά θέματα και αναρίθμητα, άλλα εξίσου σημαντικά έργα πολιτισμού στην Ήπειρο αλλά και στην Ηπειρωτική διασπορά. Δηλαδή έχει αποβεί κυρίως συντελεστής όχι μόνο της διατήρησης της πολιτισμικής μας παρακαταθήκης, αλλά και της ανάδειξής της με όλες τις αρετές και αξίες, που απ’ την ανεπανάληπτη αυτή κληρονομιά παράγονται.
Μέσα στην όλη δράση της Π.Σ.Ε κοινωνική, πολιτιστική, πατριωτική και αναπτυξιακή αξίζει να επισημανθούν τα Επτά   ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ.
  Όλα αυτά, εισηγήσεις, πορίσματα διαπιστώσεις έφτασαν στις αρμόδιες υπηρεσίες, κρατικούς φορείς, υπουργεία, μέχρι και την κορυφή ακόμα της ηγεσίας της πολιτείας αυτού του τύπου και αποτελούν ντοκουμέντα δράσης, αγώνα, επίμονης εργασίας και έρευνας με σημαντική αξία και ωφελιμότητα, για την αποφυγή της πλήρους ερήμωσης της Ηπείρου και της εισόδου της σε μια πορεία ανάπτυξης.
Κατόρθωσε σε ευρύτερο επίπεδο να αποτελέσει το συνδετικό κρίκο μεταξύ των Ηπειρωτικών οργανώσεων του εξωτερικού ενδυναμώνοντας τον συνδετικό ιστό των αποδήμων  προς την ρίζα τους, βοηθώντας έμπρακτα, ηθικά και λειτουργικά το μεγάλο εθνικό στόχο της αναστολής της αλλοτρίωσης της εθνικής συνείδησης αυτών αλλά και του επαναπατρισμού. Σήμερα δε που εκ των πραγμάτων η οργανωμένη αποδημική  ελληνική παρουσία αποτελεί εθνικό κεφάλαιο η συνδρομή αυτής σε εθνικά θέματα έχει αποβεί αποτελεσματική, γίνεται αντιληπτό πως η λειτουργία και η δράση της Π.Σ.Ε δεν αποτελεί τίποτε λιγότερο από μια καθαρή εθνική προσφορά.
Ασφαλώς αμείωτο είναι το ενδιαφέρον της Π.Σ.Ε και για τους Έλληνες της Β/Ηπείρου και ευρύτερα της Αλβανίας. Ψηφίσματα, παραστάσεις, συσκέψεις, ημερίδες, επισκέψεις στη Β.Ηπειρο, ενίσχυση και υλική βοήθεια σε θέματα παιδείας και πολιτισμού, όπως η προσφορά σχολικού λεωφορείου στην κοινότητα Τσούκας, σχολικής ύλης, βιβλίων και βραβείων σε αριστεύσαντες μαθητές, είναι μερικά δείγματα του ενδιαφέροντος αυτού. Θεωρείται επίτευγμά της η συνέλευση στην Πεντέλη όλων των αιρετών φορέων της Ηπείρου και του ελληνισμού της Β.Ηπειρου, όπως και όλων των αποδημικών οργανώσεων του εξωτερικού (Αυστραλία, Η.Π.Α, Καναδάς, Βέλγιο κλπ) στην οποία χαράχτηκε κοινή στρατηγική για τη στήριξη του Ελληνισμού της Β.Ηπείρου στις εστίες του. Όλα αυτά δεν αποτελούν την απόδειξη μόνο του μεγάλου ενδιαφέροντος της για το θέμα αυτό, αλλά και τη σημαντική της προσφορά σε εθνικά θέματα της χώρας μας.

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Ευεργέτες της Ελλάδος, παραδείγματα προς μίμηση....

Οι πιο σημαντικοί εύεργέτες της χώρας ήταν:

Αβέρωφ Γεώργιος (1818-1899). Γεννήθηκε στο Μέτσοβο και πέθανε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Απόκτησε με το εμπόριο τεράστια περιουσία την οποία διέθεσε για εθνικούς και κοινωφελείς σκοπούς. Με χρήματα του εκτός των άλλων που αναφέραμε στην προηγούμενη σελίδα, έγιναν οι ανδριάντες του Ρήγα Φεραίου και του πατριάρχη Αθηναγόρα του Ε΄ που κοσμούν τα προπύλαια του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Διαχειριστή της τεράστιας κληρονομιάς του όρισε την ανιψιά του Μαριγούλα Αβέρωφ, μητέρα του στρατηγού Παπάγου. Το άγαλμά του βρίσκεται μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο.

Ζάππας Ευάγγελος (1800-1865). Γεννήθηκε στο Λάμποβο της Βορ. Ηπείρου. Πολέμησε στον αγώνα του 1821 στο Σούλι, στο Μεσολόγγι, στη Γραβιά και αλλού. Μετανάστευσε στη Ρουμανία όπου έγινε γαιοκτήμονας και πλούτισε. Άφησε μία τεράστια περιουσία στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν μπόρεσε να την παραλάβει γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα να διακοπούν οι διπλωματικές σχέσεις των δύο κρατών.

Ζάππας Κων/νος (1813-1895). Εξάδελφος του Ευαγγ. Ζάππα, μετά το θάνατο του οποίου φροντίζει για την πιστή εκτέλεση της διαθήκης του. Υλοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο το κληροδότημά του, έχτισε το Ζάππειο Μέγαρο και τους κήπους του Ζαππείου. Ίδρυσε επίσης διάφορα σχολεία και ιδρύματα, όπως επίσης και τα περίφημα Ζάππεια εκπαιδευτήρια της Κωνσταντινούπολης. Στο έθνος κληροδότησαν τόσο απέραντα κτήματα στις Ηγεμονίες, ώστε η Ρουμανία προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο με το αιτιολογικό ότι χάνει μεγάλο μέρος της επικρατείας της.

Σίνας Γεώργιος (1783-1856). Μεγάλος εθνικός ευεργέτης από τη Μοσχόπολη της Βορ. Ηπείρου. Απέκτησε τεράστια περιουσία από το εμπόριο βαμβακιού, και επίσης ίδρυσε ατμοπλοϊκές εταιρείες, σιδηροδρομικές εταιρείες, κλπ. Διορίστηκε γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Βιέννη. Ο Γεώργιος Σίνας δανείζει την Αυστριακή κυβέρνηση όταν η Αυστροουγγαρία κατά τους πολέμους του Ναπολέοντα είχε εξαντληθεί οικονομικά, και έτσι αποφεύγεται η οικονομική κατάρρευση της Αυστροουγγαρίας. Επίσης δωρίζει μεγάλη ποσότητα χρυσού στη νεοϊδρυθείσα Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Δωρίζει ποσά στην νέα πρωτεύουσα της Ελλάδος την Αθήνα και χτίζεται στο Λόφο των Νυμφών το Αστεροσκοπείο, χρηματοδοτεί την Μητρόπολη Αθηνών, το Οφθαλμιατρείο, το Αμαλίειο ορφανοτροφείο κλπ. Στην Βιέννη έχτισε το ναό της Αγίας Τριάδος για τους εκεί Έλληνες. Ο ίδιος ενισχύει την ιδιαίτερη πατρίδα του τη Μοσχόπολη, ακόμη και την Κοινότητα των Αμπελακίων που τα οικονομικά της κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Βιέννης είχαν εκμηδενισθεί. Αγοράζει μεγάλες εκτάσεις στην Ουγγαρία. Σε εκτάσεις δικές του είναι χτισμένο σήμερα το ελληνικό χωριό Μπελογιάννης κοντά στα σύνορα με την Αυστρία. Ακόμη χρηματοδοτεί και εκμεταλλεύεται για μακρό χρονικό διάστημα την γέφυρα πάνω από τον Δούναβη που ενώνει τη Βούδα με την Πέστη και που σήμερα ακόμη δεσπόζει επιβλητικά στη σύγχρονη Βουδαπέστη. Για όλα αυτά του απονέμεται ο κληρονομικός τίτλος του «Βαρώνου της Αυστρίας και της Ουγγαρίας

Τοσίτσας Μιχαήλ (1787 – 1856). Ευεργέτης από το Μέτσοβο. Απέκτησε τεράστια περιουσία στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου την οποία διέθεσε για εθνικούς σκοπούς. Ίδρυσε σχολείο, εκκλησία και νοσοκομείο στην Αλεξάνδρεια, και σχολείο και στο Μέτσοβο.
Στη διαθήκη του άφησε μεγάλα ποσά για το Πανεπιστήμιο, το Αρσάκειο, το Πολυτεχνείο και άλλα ιδρύματα.

Τοσίτσας Θεόδωρος. Νεώτερος αδελφός του Μιχ. Τοσίτσα. Απέκτησε και αυτός τεράστια περιουσία στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Μετά την απελευθέρωση γύρισε στην Ελλάδα όπου δώρισε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του σε ιδρύματα.

Τοσίτσας Μιχαήλ (1885 – 1950). Ευεργέτης από το Μέτσοβο εγγονός του εθνικού ευεργέτη Μιχ. Τοσίτσα. Έζησε στην Ελβετία και διέθεσε την τεράστια περιουσία του για κοινωφελή έργα στο Μέτσοβο και στην Ήπειρο. Για τον σκοπό αυτό όρισε τον Ευάγγελο Αβέρωφ να γίνει ο εκτελεστής της περιουσίας του και τον υιοθέτησε. Από τότε ο Αβέρωφ απέκτησε και το επώνυμο του ευεργέτη του και ονομάζεται Ευάγγελος Αβέρωφ – Τοσίτσας. Το ίδρυμα Τοσίτσα αποπεράτωσε πάνω από 107 σχολεία μόνο στην Ήπειρο.
Σταύρου Γεώργιος (1795-1869). Δημιουργός της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Προερχόταν από Γιαννιώτικη οικογένεια εμπόρων και εργάστηκε αρχικά στον εμπορικό οίκο του πατέρα του στη Βιέννη, ενώ παράλληλα μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Ο Καποδίστριας εκτιμώντας τις οικονομικές γνώσεις του Σταύρου, του ανέθεσε τη συγκρότηση του Υπουργείου Οικονομικών και τη σύσταση μίας τράπεζας καθαρά ελληνικής. Η ιδέα της τράπεζας αυτής συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση των Άγγλων κυρίως, που επιθυμούσαν με την “Ιονική” των Επτανήσων να ελέγχουν την ελληνική οικονομία. Ύστερα από τρομερές δυσκολίες, στις 18-3-1841, ψηφίστηκε ο νόμος για την ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Διευθυντής ανέλαβε ο Σταύρου, ο οποίος τη διεύθυνε επί 27 χρόνια. Ο Σταύρου με τη διαθήκη του διέθεσε ολόκληρη την περιουσία του για την ίδρυση και συντήρηση Ορφανοτροφείου στα Γιάννενα και νοσοκομείου στην Πάρνηθα.
κ.α.

Η ιδεολογία του ευεργετισμού

Η σύμπτυξη και η συμπύκνωση των λειτουργιών των Κοινοτήτων και αδελφοτήτων σε ένα πρόσωπο προσδιόρισαν τα χαρακτηριστικά του ευεργέτη και διαμόρφωσαν το πλαίσιο ανάπτυξης της ιδεολογίας του ευεργετισμού. Μέσω της ιδεολογίας αυτής εκφράστηκε η σχέση της υποκειμενικότητας και του πολιτισμικού περιβάλλοντος που πλαισιώνει την εκάστοτε υποκειμενικότητα. Η διαλεκτική αυτή σχέση συντάσσει τη συγκεκριμένη ιδεολογία στο σημείο συνάντησης και τομής μεταξύ ορισμένων διπόλων: Προσωπικές φαντασιώσεις και φιλοδοξίες αλληλοεπιδρούν με συλλογικά προτάγματα και κριτήρια αναγνώρισης, ενώ προκύπτει και επαναπροσδιορισμός των ταυτοτήτων με όρους μετάβασης από την παραδοσιακότητα στη νεοτερικότητα.
Η λειτουργία των ευεργετών υπήρξε ιστορικά προοδευτική και καθοριστική για τη συγκρότηση των κρατικών θεσμών και τη διάδοση της ανερχόμενης τότε αστικής κουλτούρας. Aλλωστε, η συμμετοχή πλείστων όσων στην Τεκτονική Στοά, προνομιακό τότε φορέα και τόπο επεξεργασίας και προώθησης του αστικού ιδεολογικού και θεσμικού μετασχηματισμού, δείχνει ότι αντικειμενικά λειτουργούσαν σαν «οργανικοί διανοούμενοι» (με την Γκραμσιανή έννοια), σαν ιστορικοί λειτουργοί με ανεπτυγμένη ταξική συνείδηση και επίγνωση των σκοπών της τάξης τους. Μέσα στις νέες συνθήκες που επέβαλε ο κοινωνικός μετασχηματισμός, οι ευεργέτες λειτούργησαν ως «χρηματοφόρα υποκείμενα» ικανά να αναλάβουν εγχειρήματα συλλογικά με όρους ατομικού έργου.
Υπό αυτήν την έννοια, η ιδεολογία του ευεργετισμού αντιπροσωπεύει μια κορυφαία εκδήλωση της κοινωνικής, εθνικής και διαπολιτισμικής συνείδησης, η οποία, παρακάμπτοντας τις ιστορικά προσδιορισμένες στενότητες της κρατικής μέριμνας, ανέδειξε τη στρατηγική υπεροχή της υποκειμενικής, ανθρωποκεντρικής διάστασης του κοινωνικού βίου.

Σημαντικότερες δωρεές ευεργετών:

(Αβερώφειο) Γυμνάσιο Μετσόβου. Κτίστηκε με χρήματα του Γεωργίου Αβέρωφ στην ιδιαίτερη πατρίδα του.

(Αβερώφειο) Παναθηναϊκό στάδιο Αθηνών. Αναμαρμαρώθηκε από τον Γεώργιο Αβέρωφ το 1895, ο οποίος προσέφερε συνολικά 2.000.000 χρυσά φράγκα και χάρη στον οποίο έγινε δυνατό να διοργανωθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896.

Αβερώφειος Γεωργική Σχολή Λάρισας. Δώρο προσφορά του Γεώργιου Αβέρωφ στην πόλη της Λάρισας το 1911.

Αβερώφειος Σχολή (Γυμνάσιο) Αλεξάνδρειας. Ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Αβέρωφ (περιελάμβανε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Παρθεναγωγείο).

Αβερώφειος Σχολή Ευελπίδων Αθηνών. Όλο το συγκρότημα των κτιρίων έγινε με δωρεά του Γεωργίου Αβέρωφ.

Φυλακές Αβέρωφ. Κτίστηκαν από τον Γ. Αβέρωφ (1896) και αρχικά προορίζονταν για τους ανήλικους.

Ωδείο Αθηνών. Άλλη μία προσφορά του Γεωργίου Αβέρωφ.

Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ». Θωρακισμένο καταδρομικό το οποίο ναυπηγήθηκε (1909-1911) στην Ιταλία με κληροδότημα 2.500.000 χρυσών φράγκων του Γεωργίου Αβέρωφ. Σήμερα αποτελεί εθνικό μνημείο – μουσείο.

Αρσάκειο - Ελληνικό Εκπαιδευτήριο θηλέων. Έγινε από τον Απόστολο Αρσάκη.

Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Σταύρου.

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών. Έργο των Μετσοβιτών Γεωργίου Αβέρωφ, Νικολάου Στουρνάρα και Μιχαήλ Τοσίτσα (1878).

Ζάππειο Μέγαρο Αθηνών. Κτίστηκε από τον Κων/νο Ζάππα ο οποίος ήταν εκτελεστής του κληροδοτήματος του Ευαγγέλου Ζάππα, σε σχέδια Ευαγγέλου Ζάππα (1874-1888). Ξεπέρασε τα 2 εκατομμύρια δραχμές εκείνης της εποχής.

Ακαδημία Αθηνών. Κτίστηκε με δαπάνες αποκλειστικά του Σίμωνα Σίνα. Θεωρήθηκε ως ¨ένα από τα λαμπρότερα δημόσια οικοδομήματα όλης της Ευρώπης¨.

Αστεροσκοπείο Αθηνών. Κτίστηκε και εξοπλίστηκε το 1842-1846 με έξοδα του Γεωργίου Σίνα. Ήταν ένα από τα πιο σύγχρονα στην Ευρώπη εκείνη την εποχή.

Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών. Κτίστηκε με δαπάνες του μεγάλου ευεργέτη Γ. Σίνα.

Τοσίτσειο Παρθεναγωγείο Αθηνών. Ιδρύθηκε από το Μιχαήλ Τοσίτσα.

Φοιτητική Εστία Μιχαήλ Τοσίτσα. Κτίστηκε από το Μιχαήλ Τοσίτσα στην Κάτω Κηφισιά και παρέχει δωρεάν στέγη σε φοιτητές του νομού Ιωαννίνων.



Βλέποντας τους αγώνες, τις δωρεές και τις προσδοκίες που ειχαν αυτοί οι άνθρωποι, την μεγαλή πνοή που δόσανε στην τότε απελευθερωμένη Ελλάδα (η Ήπειρος ήταν κάτω από την Τουρκική Κατοχή κατά την διάρκεια που έγιναν οι δωρεές, γι αυτό και δεν υπήρξε δέκτης αυτών) και συγκρίνοντας τες με τα καμόματα των σημερινών πολιτικών μας, την πορεία που εχουν διαγράψει και καταδικάσει την Ελλάδα σίγουρα μας δημιουργεί μια απέχθεια, μια απόγνωση στην οποία μας έχουν οδηγήσει και ότι αργά ή γρήγορα πρέπει να αλλάξουμε...να αλλάξουμε , να ξαναγίνουμε Ελληνες, να μην κατακρίνουμε την Ιστορία μας και τη γλώσσα μας και να κοιταμε το καλό αυτης της Χώρας.

...γιατί εχω μάθει να κοιτάω ψηλά τον ήλιο μες τα μάτια..


Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Με το ΑΡΙΣΤΕΙΟ ''Ευεργετών Άθλα'' βραβεύθηκε η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος


 Με το ΑΡΙΣΤΕΙΟ ''Ευεργετών Άθλα'' επαινέθηκε-βραβεύθηκε, η
Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος, η κορυφαία Ηπειρωτική αποδημική
οργάνωση, στο ολοήμερο Συμπόσιο που διοργάνωσε η Εταιρεία Ελλήνων
Ευεργετών με την συνεργασία της Επιτροπής Ολυμπίων Κληροδοτημάτων, στο
Ζάππειο Μέγαρο την Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011.

Η Εταιρεία Ελλήνων Ευεργετών απένειμε στην Π.Σ.Ε. το ΑΡΙΣΤΕΙΟ
''ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ ΑΘΛΑ'', ''ΕΠΑΙΝΕΣΑΙ ότι τας Ελληνικάς αξίας αόκνως
θεραπεύεινι, ανειπείν δε τα της Ευεργεσίας Άθλα, εν τη επί τη του
Ευεργετισμού - Ολυμπισμού - Εθελοντισμού''.

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος εκπροσωπήθηκε στην εκδήλωση
αυτή, από τον Πρόεδρο Γιώργο Οικονόμου, τον Αντιπρόεδρο Κώστα Κωνή,
τον Β' Αντιπρόεδρο Δημήτρη Σιούλα, τον Έφορο Οικονομικών Γιάννη Νάκη
και τον Έφορο Δημοσίων Σχέσεων Κώστα Ζηκόπουλο.

Ο Πρόεδρος της ΠΣΕ Γιώργος Οικονόμου, κατά τον επίσημο χαιρετισμό του,
αναφέθηκε στην σημασία της Εθνικής ευεργεσίας, ως παράγοντας ανάπτυξης
της Ελληνικής Πολιτείας, αλλά ιδιαίτερα αναφέρθηκε στην ευεργεσία των
Ηπειρωτών, στο χθες και στο σήμερα και στο ρόλο που καταλυτικά
διαδραμάτισε ο Ευεργετισμός των Ηπειρωτών Εθνικών Ευεργετών στην
αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων και την σημασία που είχε η
οικονομική ενίσχυση των Κωνσταντίνου και Ευαγγελή Ζάππα στην Ελληνική
Ολυμπιακή Επιτροπή, αλλά και με την ανέγερση του Ζαππείου Μεγάρου και
του Γεωργίου Αβέρωφ με την αποπεράτωση του Παναθηναικού Σταδίου, που
ήταν κοψοτέχνημα για την εποχή της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και
των ενδιάμεσα Ολυμπίων, αλλά και των χορηγιών του, για την στήριξη
όλης της προσπάθειας  του Ελληνικού λαού για εθνική ανάταση εξ αιτίας
του Ολυμπισμού και του Εθελοντισμού.

Κατά την παραλαβή του Αριστείου-Επαίνου που έγινε από τον Αντιπρόεδρο
Κώστα Κωνή, στην αντιφώνηση του, αναφέρθηκε στο ρόλο της ΠΣΕ από της
ίδρυσης της εδώ και 75 χρόνια μέχρι σήμερα, στην παρέμβαση της
Συνομοσπονδίας σε ζητήματα Πολιτισμού και διατήρησης της Ηπειρώτικης
παράδοσης, αλλά και σε ζητήματα διεκδίκησης, που αφορούν στην ανάπτυξη
και πρόοδο της πατρώας γης και τους κατοίκους της που αγωνίζονται για
βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου, πρόοδο και προκοπή, αλλά και τους
απόδημους Ηπειρώτες που αγωνίζονται, προοδεύουν και καταξιώνονται σε
''ξένους τόπους'' έχοντας στην μνήμη τους και την καρδία τους την
Ήπειρο.

Στις Εργασίες του Συμποσίου, αναπτύχθηκαν εμπεριστατωμένα και με
τεκμηριωμένες εισηγήσεις από ειδικούς επιστήμονες, ζητήματα που
αφορούν τόσο τον Ολυμπισμό, τον Ευεργετισμό, τον Εθελοντισμό και την
Φιλανθρωπία, όσο και τον άθλο της Ευεργεσίας και την Οικουμενική
ενόραση, την ηθική επιχειρηματικότητα σε περιόδους κρίσης, την εθνική
ενόραση ως απότοκος των προαναφερομένων αξιών και το εκπαιδευτικό
πρόγραμμα για ανήλικους, νέους και παιδιά του Ολυμπισμού,Ευεργετισμού
και Εθελοντισμού.

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ: ΑΞΙΟΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΑΝΑΒΙΩΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ


(1800–1865) ήταν ένας Έλληνας επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος και εθνικός ευεργέτης. Πρωτοστάτησε και έπαιξε κύριο ρόλο στην αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων. Γεννήθηκε στο χωριό Λάμποβο στην Βόρεια Ήπειρο (σημερινή Αλβανία) το 1800. Ήταν ο νεότερος γιος του Βασίλη Ζάππα, έμπορος από τους σημαντικούς της περιοχής και της Σωτηρίας, το γένος Μέξη.
Το χωριό ανήκε στην επαρχία Τεπελενίου, πατρίδα του Αλή Πασά. Ο Ευαγγέλoς, σε ηλικία 13 ετών, στρατολογήθηκε απ τον Αλή Πασά και στάλθηκε φρουρός σε ένα φρούριο κοντά στα Γιάννενα. Mε τη συμμαχία των Σουλιωτών με τον Αλή, ο Ζάππας βρέθηκε στο στρατόπεδο του Αγώνα και μεταπήδησε στην εξουσία του Μάρκου Μπότσαρη.
 Έγινε, μάλιστα, υπασπιστής και τον ακολούθησε. Μετά το θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη, ο Ευαγγέλης Ζάππας πολέμησε με τον Κωνσταντίνο Μπότσαρη, αδερφό του ήρωα, και στη συνέχεια με τον στρατηγό Νικόλαο Ζέρβα, τον Λάμπρο Βέικο, τον Γκούρα, με συναγωνιστή τον Μακρυγιάννη, τον Νοταρά και τον Πανουργιά.
Το 1824, έγινε ταξίαρχος και διοίκησε τα Βλαχοχώρια των Σαλώνων. Σύμφωνα με άλλες πηγές, πολέμησε με τον Καραϊσκάκη, τον Κολοκοτρώνη και τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Στο τέλος της επανάστασης αρνείται την χρηματική αποζημίωση για τους ήρωες της Επανάστασης και μεταναστεύει στο Βουκουρέστι το 1831.
 Η περιοχή αυτή των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών είχε την περίοδο εκείνη μεγάλη ελληνική παράδοση, από την εποχή που η Υψηλή Πύλη διόριζε Φαναριώτες στις διοικητικές θέσεις. Ο Ζάππας εγκαταστάθηκε στη Βλαχία. Η κοινωνικοοικονομική δομή της περιοχής χαρακτηριζόταν από την ισχνότητα αστικών κέντρων και τα μεγάλα κτήματα.
Ο Ζάππας εντάχθηκε στην τοπική κοινωνία χρησιμοποιώντας ένα εκλεπτυσμένο σύστημα δημοσίων σχέσεων. Φρόντισε να εξοικειωθεί με τους άρχοντες και τους ηγούμενους των ελληνικών μοναστηριών οι οποίοι διαχειρίζονταν τα μοναστηριακά κτήματα. Ο Ζάππας ακολούθησε την τακτική και άλλων Ελλήνων, νοίκιασε και εκμεταλλεύτηκε μοναστηριακά κτήματα στην περιοχή της Γιαλόμιτζας, κοντά στο Βουκουρέστι.
Σε τρεις περίπου δεκαετίες απέκτησε τεράστια περιουσία και αντίστοιχα εισοδήματα. Η μακροχρόνια απουσία του Ευαγγέλου απ’ την Ελλάδα και το ρίζωμα του στη βλαχική κοινωνία δημιούργησε περιπλοκές στην έκφραση της εθνικής του συνείδησης.
 Η διάθεση του ήταν να ευεργετήσει και τις δύο πατρίδες του. Ο κύριος αποδέκτης των ευεργεσιών του ήταν η Ελλάδα. Η πιο εντυπωσιακή εκδήλωση της προσφοράς του Ευαγγέλου προς την Ελλάδα ήταν το εγχείρημα αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων.
Ο Ευάγγελος Ζάππας, μαζί με τον εξάδελφό του Κωνσταντίνο Ζάππα τιμούνται ως εθνικοί ευεργέτες από το 1859, όταν ιδρύθηκαν τα “Νέα Ολύμπια”, έκθεση γεωργική, τεχνική και βιομηχανική που ορίστηκε να πραγματοποιούνται ανά τετραετία (στο “Ζάππειο”).
Το 1863 ο Ευαγγέλης προσβλήθηκε από ψυχική νόσο. Ο Έλληνας Γενικός Πρόξενος στο Βουκουρέστι χαρακτηρίζει την αρρώστια του ως “φρενιτίαση” ή κάποιου είδους “μονομανία”.
Ο Ευαγγέλης Ζάππας πέθανε στις 19 Ιουνίου του 1865 στο Μπροστένι, και ο ξάδερφος του Κωνσταντίνος στις 20 Ιανουαρίου του 1892 στο Μάντον της Γαλλίας.
 Ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας τους το διέθεσαν για κοινωφελείς και εθνικούς σκοπούς στην ιδιαιτέρα πατρίδα τους.
Συγκεκριμένα, ίδρυσαν εκπαιδευτήρια στο Λάμποβο, την Πρεμετή, τη Νίβανη, το Δέλβινο και τη Δρόβιανη
Οι Ζάππειοι αγώνες
Το Παναθηναϊκό Στάδιο αναστηλώθηκε από τον Ευάγγελο Ζάππα. Το 1856 έγραψε στο βασιλιά Όθωνα προσφέροντας 400 μερίσματα της Εθνικής Ατμοπλοΐα ώστε τα κέρδη να χρησιμοποιηθούν για την ίδρυση των Ολυμπιακών αγώνων, την Ολυμπιάδα και για τα βραβεία των νικητών των αγώνων.
Το 1859 κατάφερε να αναβιώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε μια πλατεία της Αθήνας. Το 1865 πέθανε αφήνοντας ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, που χρηματοδότησαν τους αγώνες του 1870 και 1875 που πραγματοποιήθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο που επίσης αναστύλωσε .
Οι Ζάππειοι αγώνες του 1859, 1870 και 1875 ήταν επίσης διεθνείς αφού συμμετείχαν αθλητές από την Ελλάδα και από την Οθωμανική αυτοκρατορία .Ο Ζάππας αναβιώνοντας τους Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά από την Αρχαιότητα, έθεσε τη βάση για τους μεγάλους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. από το βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν και τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή που ιδρύθηκε το 1984.
Ο Ζάππας επίσης χρηματοδότησε τη δημιουργία του Ζαππείου μεγάρου που χρησιμοποιήθηκε για τους αγώνες ξιφασκίας στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896 και ως κέντρο τύπου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Το Ζάππειον μέγαρο
Το Ζάππειον μέγαροή Ζάππειο είναι ένα από τα πιο σημαντικά κτίρια της Αθήνας, η κατασκευή του οποίου, χρηματοδοτήθηκε από τον Ευάγγελο Ζάππα και βρίσκεται στον Εθνικό Κήπο.
Το νεοκλασικό μέγαρο είναι συνυφασμένο με την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας και σήμερα χρησιμοποιείται για δημόσιες και ιδιωτικές εκθέσεις και τελετές. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν με πανηγυρικό τρόπο την 20η Οκτωμβρίου του 1888.
Η αρχιτεκτονική του κτιρίου ακολουθεί τον νεοκλασικό ρυθμό, με πρόπυλο κορινθιακού ρυθμού. Το κτίριο σε συνδυασμό με την τριτοξωτή λίθινη γέφυρα του Ιλισσού, η οποία είχε κατασκευασθεί, επίσης, με χορηγία του Ευάγγελου Ζάππα, και τους γύρω κήπους, αποτέλεσαν την εικόνα της Αθήνας στις αρχές του 20ού αιώνα.
Δυστυχώς ο Ευάγγελος Ζάππας, δεν έζησε αρκετά για να δεί το κτίριο στην τελική του μορφή. Στη διαθήκη του άφησε τον ξάδερφό του Κωνσταντίνο Ζάππα υπεύθυνο για την εκτέλεση και συνέχιση του φιλανθρωπικού του έργου.
 Χρήσεις του Ζαππείου
έχει περίπου 25 δωμάτια (97 m² με 984 m²). Η αρχική χρήση του κτιρίου και του προαύλιου χώρου ήταν για τα “Νέα Ολύμπια”, μια γεωργική, τεχνική και βιομηχανική έκθεση που ορίστηκε να πραγματοποιείται ανά τετραετία (στο “Ζάππειο”).
Χρησιμοποιήθηκε επίσης, από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και από τις εγκαταστάσεις του εξέπεμπε από το 1938 ο κρατικός ραδιοσταθμός Αθηνών. Οι εκπομπές παράγονταν στους ραδιοθαλάμους του Ζαππείου, ενώ χρησιμοποιήθηκε η κεραία μεσαίων των Λιοσίων.
 Χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 για τους αγώνες ξιφασκίας. Στην Μεσολυμπιάδα του 1906 χρησιμοποιήθηκε σαν Ολυμπιακό χωριό ενώ στους Ολυμπιακούς του 2004 αποτέλεσε κέντρο τύπου και εκδηλώσεων.
Πολλά ιστορικά γεγονότα πραγματοποιήθηκαν στο Ζάππειο με αποκορύφωμα την ιστορική υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε ΕΟΚ) στη 1η Ιανουαρίου του 1981 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Επίσης μετά από τη μεταπολίτευση το Ζάππειο αποτέλεσε το κέντρο τύπου σε όλες τις Γενικές Εκλογές της χώρας όπου οι νικήτές και οι ηττημένοι των εκλογών δίνουν την καθιερωμένη συνέντευξη μετά το τέλος των εκλογών.
Ο χώρος του Ζαππείου χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται για διάφορες εκθέσεις και τελετές. Ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό στους Αθηναίους όλων των γενεών είναι το αναψυκτήριο Αίγλη του Ζαππείου, που έχει ιστορία πολλών δεκαετιών

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ:ΑΞΙΟΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΧΟΡΗΓΟΙ-ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ




Η τοποθεσία του Παναθηναϊκού Σταδίου ήταν αρχικά ένα φυσικό κοίλωμα του εδάφους, δίπλα στον Ιλισσό ποταμό. Μετατράπηκε σε στάδιο το 330-329 π.Χ. από τον Λυκούργο, για τα αθλητικά δρώμενα των Παναθηναίων, της μεγαλύτερης γιορτής στην αρχαία Αθήνα.
Ανάμεσα στο 140 και 144 μ.Χ., το Στάδιο επισκευάστηκε από τον Ηρώδη τον Αττικό. Τότε πήρε την τελική του μορφή, που αποκαλύφθηκε στις ανασκαφές του 1870: μια πεταλοειδής κατασκευή με στίβο μήκους 204,07 και πλάτους 33,35 μέτρων. Πιστεύεται ότι χωρούσε 50.000 θεατές.
Τη Ρωμαϊκή εποχή χρησιμοποιήθηκε ως αρένα με την προσθήκη ενός ημικυκλικού τοίχου.
Το Παναθηναϊκό Στάδιο, σε άγνωστους χρόνους του Μεσαίωνα είχε απογυμνωθεί τελείως από τα μάρμαρά του όπως και τα πλείστα αρχαία κτίρια της Αθήνας. Όταν ο Βασιλιάς Όθων κήρυξε την Αθήνα πρωτεύουσα του Ελληνικού Βασιλείου στο «καλλιμάρμαρο», μόνο οι δύο κρηπιδότοιχοι των μετώπων δεξιά και αριστερά της εισόδου απέμεναν ως εμφανή ερείπια του άλλοτε σταδίου.
Περί το 1856 ο Ευάγγελος Ζάππας προσφέρθηκε να διαθέσει τις δαπάνες για την αναμαρμάρωση του σταδίου αυτού σε συνδυασμό με την άνωθεν της σφενδόνης του σταδίου προβλεπόμενο χώρο κτιρίου για εκθέσεις. Έτσι η εκπόνηση των σχεδίων ανατέθηκε στον Φρ. Μπουλανζέ, πλην όμως η πραγματοποίηση του έργου υπό αυτή τη μορφή ματαιώθηκε.
Το 1874 και προκειμένου να γίνουν το επόμενο έτος οι καθιερωθέντες από τον Ζάππα Ολυμπιακοί Αγώνες, κτίσθηκε εκ του κληροδοτήματός του η προ του Σταδίου γέφυρα του Ιλισού. Τότε και ισοπεδώθηκε πρόχειρα ο στίβος και στήθηκαν στο βάθος της σφενδόνης ξύλινες βαθμίδες για τους επισήμους. Το 1895 και προκειμένου το επόμενο έτος να γίνουν οι προβλεπόμενοι διεθνείς ολυμπιακοί αγώνες αποφασίσθηκε η μερική αναμαρμάρωση του Σταδίου επί σχεδίων που είχε εκπονήσει ο αρχιτέκτονας Αναστάσιος Μεταξάς. Τότε ζητήθηκε από τον Διάδοχο Κωνσταντίνο η οικονομική βοήθεια του Γεωργίου Αβέρωφ. Πράγματι ανταποκρινόμενος περισσότερο του προβλεπόμενου, ο εθνικός αυτός ευεργέτης ανέλαβε να προσφέρει οικονομικά όλη την δαπάνη για την ολοκλήρωση του έργου. Όμως επειδή ο χρόνος δεν επαρκούσε μέχρι το 1896, ολοκληρώθηκε η περί τη σφενδόνη μαρμάρωση των κερκίδων καθώς και όλων των πρώτων τουλάχιστον σειρών από του στίβου. Τότε και αναγέρθηκε ο ανδριάντας του Γ. Αβέρωφ προ του σταδίου (που σήμερα φέρεται δεξιά της εισόδου), έργο του γλύπτη Γ. Βρούτου, ενώ το ίδιο το οικοδόμημα λάμβανε την προσωνυμία καλλιμάρμαρο. Στα επόμενα έτη συνεχίσθηκαν οι εργασίες της μαρμάρωσης όλου του σταδίου οι οποίες και ολοκληρώθηκαν το 1900.
Η ανακατασκευή του έγινε στο τέλος του 19ου αιώνα, προκειμένου να φιλοξενήσει τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1896. Χρησιμοποιήθηκε λευκό πεντελικό μάρμαρο, στο οποίο οφείλει και την ονομασία Καλλιμάρμαρο. Η χωρητικότητα ξεπερνούσε τους 60.000 θεατές. Το συνολικό κόστος ήταν τεράστιο για την εποχή (1.000.000 δρχ) και καλύφθηκε με δωρεά του Γ.Αβέρωφ.
Το Παναθηναϊκό Στάδιο (που ανήκει στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή) είναι σήμερα τουριστικό αξιοθέατο και χρησιμοποιείται πια μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΖΑΠΠΑΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΑΠΠΑΣ(ΑΞΙΟΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ]




Ευάγγελος Ζάππας
ΚΑΤΑΓΩΓΗ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ:
Γεννήθηκε στο χωριό Λάμποβο της Βορείου Ηπείρου (σημερινή Αλβανία) το 1800. Ήταν ο νεότερος γιος του Βασίλη Ζάππα, έμπορος από τους σημαντικούς της περιοχής και της Σωτηρίας, το γένος Μέξη. Το χωριό ανήκε στην επαρχία Τεπελενίου, πατρίδα του Αλή Πασά.
Ο Ευάγγελος, σε ηλικία 13 ετών, στρατολογήθηκε απ τον Αλή Πασά και στάλθηκε φρουρός σε ένα φρούριο κοντά στα Γιάννενα. Mε τη συμμαχία των Σουλιωτών με τον Αλή, ο Ζάππας βρέθηκε στο στρατόπεδο του Αγώνα και μεταπήδησε στην εξουσία του Μάρκου Μπότσαρη. Έγινε υπασπιστής και τον ακολούθησε. Μετά το θάνατο του Μάρκου Μπότσαρη, ο Ευάγγελος Ζάππας πολέμησε με τον Κωνσταντίνο Μπότσαρη, αδερφό του ήρωα, και στη συνέχεια με τον στρατηγό Νικόλαο Ζέρβα, τον Λάμπρο Βέικο, τον Γκούρα, με συναγωνιστή τον Μακρυγιάννη, τον Νοταρά και τον Πανουργιά. Το 1824, έγινε ταξίαρχος και διοίκησε τα Βλαχοχώρια των Σαλώνων. Σύμφωνα με άλλες πηγές, πολέμησε με τον Καραϊσκάκη, τον Κολοκοτρώνη και τον Οδυσσέα Ανδρούτσο.
ΧΩΡΑ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ:
Στο τέλος της επανάστασης αρνείται την χρηματική αποζημίωση για τους ήρωες της Επανάστασης και μεταναστεύει στο Βουκουρέστι το 1831. Η περιοχή αυτή των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών είχε την περίοδο εκείνη μεγάλη ελληνική παράδοση, από την εποχή που η Υψηλή Πύλη διόριζε Φαναριώτες στις διοικητικές θέσεις. Ο Ζάππας εγκαταστάθηκε στη Βλαχία. Η κοινωνικοοικονομική δομή της περιοχής χαρακτηριζόταν από την ισχνότητα αστικών κέντρων και τα μεγάλα κτήματα. Ο Ζάππας εντάχθηκε στην τοπική κοινωνία χρησιμοποιώντας ένα εκλεπτυσμένο σύστημα δημοσίων σχέσεων. Φρόντισε να εξοικειωθεί με τους άρχοντες και τους ηγούμενους των ελληνικών μοναστηριών οι οποίοι διαχειρίζονταν τα μοναστηριακά κτήματα. Ο Ζάππας ακολούθησε την τακτική και άλλων Ελλήνων, νοίκιασε και εκμεταλλεύτηκε μοναστηριακά κτήματα στην περιοχή της Γιαλόμιτζας, κοντά στο Βουκουρέστι. Σε τρεις περίπου δεκαετίες απέκτησε τεράστια περιουσία και αντίστοιχα εισοδήματα. Η μακροχρόνια απουσία του Ευάγγελου απ' την Ελλάδα και το ρίζωμα του στη βλαχική κοινωνία δημιούργησε περιπλοκές στην έκφραση της εθνικής του συνείδησης. Η διάθεση του ήταν να ευεργετήσει και τις δύο πατρίδες του.
ΕΥΕΡΓΕΣΙΕΣ:
Ο κύριος αποδέκτης των ευεργεσιών του ήταν η Ελλάδα. Η πιο εντυπωσιακή εκδήλωση της προσφοράς του Ευάγγελου προς την Ελλάδα ήταν το εγχείρημα αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων. Ο Ευάγγελος Ζάππας μαζί με τον ξάδερφο του Κωνσταντίνο Ζάππα τιμούνται ως εθνικοί ευεργέτες από το 1859, όταν ιδρύθηκαν τα "Νέα Ολύμπια", έκθεση γεωργική, τεχνική και βιομηχανική που ορίστηκε να πραγματοποιούνται ανά τετραετία (στο "Ζάππειο").
Η έκδοση λεξικού και γραμματικής της ρουμανικής γλώσσας.
Αποστολή χρημάτων για επισκευή μοναστηριού γενέθλιας περιοχής και σύσταση σχολείου στο χώρο του μοναστηριού, αλληλοδιδακτικού σχολείου με βιβλιοθήκη, με κατοικίες διδασκάλων, με κήπους στο Λάμποβο.
Ενίσχυση του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αμαλίειου Ορφανοτροφείου και πολλά χρήματα για την πρώτη αναμόρφωση των κερκίδων του Παναθηναϊκού Σταδίου.
Ο Ευάγγελος Ζάππας πέθανε στις 19 Ιουνίου του 1865 στο Μπροστένι, και ο ξάδερφος του Κωνσταντίνος στις 20 Ιανουαρίου του 1892 στην πόλη της Γαλλίας. Ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας τους το διέθεσαν για κοινωφελείς και εθνικούς σκοπούς στην ιδιαιτέρα πατρίδα τους. Συγκεκριμένα, ίδρυσαν εκπαιδευτήρια στο Λάμποβο, την Πρεμετή, τη Νίβανη, το Δέλβινο και τη Δρόβιανη.

Κωνσταντίνος Ζάππας
Ο Κωνσταντίνος Ζάππας (1814–1892) υπήρξε Έλληνας επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος και εθνικός ευεργέτης. Έπαιξε κύριο ρόλο μαζί με τον εξάδελφό του Ευάγγελο Ζάππα στην αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων.
Γεννήθηκε το 1814 στο υπό οθωμανική διοίκηση Λάμποβο Τεπελενίου (Βόρεια Ήπειρος). Μετά τον θάνατο το Ευάγγελου Ζάππα, διαχειρίστηκε την περιουσία του εξαδέλφου του, που ορίστηκε και επικαρπωτής της «Επιτροπής των Ολυμπίων», της επιτροπής δηλαδή που είχε σκοπό την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Το 1881 αγόρασε μεγάλα τσιφλίκια στη Θεσσαλία, μερίμνησε για την ανέγερση (1874-1888) του καλλιμάρμαρου Ζαππείου Μεγάρου στην Αθήνα. Με επιδοτήσεις από την προσωπική περιουσία του κτίστηκαν τα πρότυπα Ζάππεια παρθεναγωγεία στην Κωνσταντινούπολη καθώς και πολλά άλλα εκπαιδευτήρια σε πολλές πόλεις και κομωπόλεις της Ηπείρου και της Θράκης και συστήθηκαν υποτροφίες για τη μετεκπαίδευση σπουδαστών στις γεωργικές σχολές της Δυτικής Ευρώπης.
Πέθανε το 1892 στην πόλη Μαντ (Mantes-la-Jolie) της Γαλλίας.
Αδριάντες του Κωνσταντίνου και Ευάγγελου Ζάππα έχουν ανεγερθεί μπροστά από το Ζάππειο Μέγαρο.

ΖΑΠΠΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ: Ο ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΤΗΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Ο Ευαγγέλης Ζάππας υπήρξε οραματιστής, αλλά με τη διαθήκη του ανέδειξε την πραγματιστική πλευρά της σκέψης του. Συντάσσοντάς την τον Νοέμβριο του 1860, έναν μόλις χρόνο μετά τα Α΄ Ολύμπια, έδειξε ότι όχι μόνο είχε κατανοήσει την αναγκαιότητα των εμποροβιομηχανικών εκθέσεων, αλλά διατύπωσε και εμπεριστατωμένη άποψη για την προστασία και την αναβάθμισή τους.
Ακληρος και μοναχικός, ιδιότροπος αλλά νουνεχής, ο Ζάππας είχε πλήρη συναίσθηση του μεγέθους της πράξης του. Διορατικός και έμπειρος, οικονομικά ανεξάρτητος, οξύνους και φιλόπατρης, γνώριζε εκ των προτέρων, περισσότερο από όσους ενεπλάκησαν με τη χορηγία του, την εμβέλεια του θεσμού που καθιέρωνε. Γι' αυτό στη διαθήκη του φρόντισε να τονίσει ότι όχι μόνο οι συγγενείς του, αλλά και «πας Έλλην, χωρίς εξαίρεσιν, έχει το δικαίωμα να επαγρυπνήση εις την εκτέλεσιν των διατάξεων της παρούσης διαθήκης μου και τους εναντίους αυτής να τους υποχρεώση διά του νόμου προς αποζημίωσιν και αποκατάστασιν των ειρημένων διατάξεων». Η βούληση του Ζάππα αποτυπώθηκε με σαφήνεια ιδιαίτερα στην εντολή που άφηνε στον εξάδελφό του Κωνσταντίνο: «Να κτίση το κατάστημα των Ολυμπίων μετά του σταδίου αυτού αξιοπρεπές και ευρύχωρον, κατά το σχέδιον όπου έχω στείλει του κ. Ραγκαβή». Σύμφωνα επίσης με τη διαθήκη, το λείψανο της κεφαλής του εθνικού ευεργέτη, «εγκλεισμένον εντός αργυράς θήκης εν σχήματι ναΐσκου», εντοιχίστηκε στον αριστερό τοίχo του κυκλικού σχήματος Περιστυλίου του Μεγάρου την ημέρα των εγκαινίων του (1888). Μια αναμνηστική πλάκα απομένει για να θυμίζει τον χώρο όπου βρίσκεται έως σήμερα η κεφαλή του Ευαγγέλη Ζάππα.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΗΜΕΡΑ 2011-ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΒΙΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ


"Ευεργετισμός, Ολυμπισμός,  Εθελοντισμός, Ανθρωποκεντρικά Πρότυπα στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον Κόσμο" είναι το θέμα του Γ΄  κύκλου συμποσίων  που διοργανώνει την Πέμπτη, 23 Ιουνίου στο Ζάππειο Μέγαρο, η Εταιρεία Ελλήνων Ευεργετών σε συνεργασία με την Επιτροπή Ολυμπίων Κληροδοτημάτων (ώρα έναρξης 9.00 πμ και ώρα λήξεως 9.00μμ), ενόψει αφενός των εορταστικών εκδηλώσεων :
1) Διεθνούς Ολυμπιακής Ημέρας[ 23/6]ως ημέρας εορτασμού της αναβίωσης των συγχρόνων Ολυμπιακών αγώνων
· Ευρωπαικού έτους Εθελοντισμού [2011]
και αφετέρου των πολιτιστικών εκδηλώσεων στο πλαίσιο της διοργάνωσης της
· 6ου Παγκοσμίου Συνόδου Νεολαίας[22/6 έως 4/7] .
· και των παγκοσμίων αγώνων SPECIAL OLYMPICS 2011 [25/6-4/7] στην Αθήνα
Στο συμπόσιο θα λάβει μέρος και ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
8.30 ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΙΣ
9.00 ΕΝΑΡΞΗ
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ:
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΜΑΓΕΡ - Πρόεδρος Επιτροπής Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων
ΑΝΑΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ- Πρόεδρος Εταιρείας Ελλήνων Ευεργετών
9.30 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΕΠΙΣΗΜΩΝ
§ Σεβ.Μητροπολίτης Ακκρας κ. Γεώργιος
Εκπρόσωπος Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής
§ Αννα Παπαδημητρίου-Τσάτσου, Αν. Περιφερειάρχης Αττικής
§ Ιορδάνης Λουίζος, Δήμαρχος Μαραθώνα
§ Θεόδωρος Παπαηλιού,Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Ολυμπίας
§ Γεώργιος Οικονόμου, Πρόεδρος Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος
§ Παύλος Κανελλάκης, Α΄ Αντιπρόεδρος Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής
§ Αγνή Βλαβιανού-Αρβανίτη,Πρόεδρος Διεθνούς Οργανώσεως Βιοπολιτικής
§ Σταύρος Μπεσμπέας, Πρόεδρος Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας
§ Μαρία Χατζή, Συντονίστρια Πανελληνίου Παρατηρητηρίου Κοινωνίας Πολιτών-Περιφέρεια Αττικής
§ Τζανέτος Αντύπας, Πρόεδρος ΜΚΟ PRAKSIS
§ Δημήτρης Γρηγοριάδης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ενωσης Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής
§ Πέτρος Παπακωνσταντόπουλος, Πρόεδρος Διεθνούς Επιμελητηρίου Νέων-ΕΛΛΑΣ
10.30 ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
1.ΑΝΑΚΡΟΥΣΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΥΜΝΟΥ
2. ΠΙΝΔΑΡΟΥ “ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΙ’’, Απαγγελία: Αλέξανδρος Χάχαλης
3. ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΕΦΑΝΩΝ [Μνημεία Ευάγγελου & Κωνσταντίνου Ζάππα]
10.45 ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΗΡΥΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ :
Γιώργος Πατούλης, Δήμαρχος Αμαρουσίου
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ
11.00 Γιώργος Δολιανίτης, τ. Μέλος Εφορίας Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας
"Οι διαχρονικοί ευεργέτες του Αθλητικού και Ολυμπιακού Ιδεώδους"
ΕΥΕΡΓΕΤΙΣΜΟΣ
11.15 Κωνσταντίνος Νιάρχος, καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Αθηνών
"Ηθική –Ψυχολογική προυπόθεση του ευ ζήν και ευ πράττειν"
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
11.30 Σπυρίδων Καμαλάκης, Μέγας Ευεργέτης- Μέγας Αρχων Λογοθέτης
Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής
"Διεθνής Ακαδημία Μεγάλου Αλεξάνδρου"
Βατήρας φιλανθρωπίας, Ελληνισμού και Ορθοδοξίας στην Αφρική και τον κόσμο"
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ
11.45 Ιωάννα Μάστορα, Δρ Ολυμπιακών Σπουδών Παν/μίου Αθηνών
"Εθελοντές η καρδιά της κοινωνίας"
12.00 ΑΠΟΝΟΜΗ ΑΡΙΣΤΕΙΩΝ "ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ ΑΘΛΑ"
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Μάρα Μπέκα, Δημοσιογράφος
· ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΓΟΥΡΟΣ-ΕΟΕ
· ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΑΣ-ΑΗΕPA
· ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΜΑΛΑΚΗΣ-ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
· ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΣΜΠΕΑΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
· ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΝΤΟΘΑΝΑΣΗΣ-ROTARY
· ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
12.30 "ΑΘΛΟΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΕΝΟΡΑΣΗ"
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Πέτρος Κασιμάτης, Δημοσιογράφος
· Αναστάσιος Βασιλάς, Πρόεδρος Εποπτικού Συμβουλίου ΑΗΕPA-Washigton
· Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, Αν.Γραμματεύς Περιβάλλοντος ΝΔ
· Αγνή Βλαβιανού–Αρβανίτη, Πρόεδρος Διεθνούς Οργανώσεως Βιοπολιτικής
· Αθανάσιος Κοντοθανάσης, Πρόεδρος ROTARY Αθηνών
· Ιωάννης Αθανασιάδης, Πρόεδρος Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Ελλάδος
· Πέτρος Παπακωνσταντόπουλος, Πρόεδρος Επιμελητηρίου Νέων Ελλάδος
13.30 ‘’ΗΘΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ ’’
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ιωάννα Κονδύλη, Επίτ. Πρόεδρος Υποτρόφων Ιδρύματος Ωνάση
· Ανδρέας Αθηναίος, Πρόεδρος Ιδρύματος Ελληνισμού
· Βασίλης Τακτικός, Συντονιστής Πανελληνίου Παρατηρητηρίου
Οργανώσεων Κοινωνίας Πολιτών
· Αναστασία Ψωμιάδη, Δρ Κοινωνιολογίας Παντείου Πανεπιστημίου
Διευθύντρια Ελληνισμού ΑΗΕPA-Promachos
· Μαρίνος Παπαδόπουλος, Πρόεδρος Διεθνούς Συμβουλίου
"Κοινόν Πελοποννησίων"
· Δημήτρης Καυκάς, Πρόεδρος Διεθνούς Συμβουλίου ‘’Κοινόν Ηλείων’’
· Βασίλης Μασούλας, Δρ Διοίκησης & Ανάπτυξης στην Κοινωνία της Γνώσης
Παν/μίου Loughborough, Πρόεδρος Changeland
14.30 ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ : ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΛΑΙΣΙΩΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ : ΓΙΩΤΑ ΒΕΗ
15.00 ΓΕΥΜΑ
· Χρήστος Οικονομόπουλος, Πρόεδρος Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας
’’Προσωνύμια και Παρωνύμια των Ευεργετών του γένους
από την εποχή του Κλεισθένη μέχρι σήμερα’’
· 16.30 Βασιλική Παναγιωτοπούλου, Δρ Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αθηνών
‘’Ευεργεσία στην Ελληνική Παράδοση’’
· 17.00 Ανδρομάχη Δουβόγιαννη , Αντιπρόεδρος «Πρόμαχος Αθηνά»
«Αγκαλιάζοντας το περιβάλλον»
· 17.30 Φώτου Δήμητρα, Συγγραφέας, Εκπαιδευτικός
«Το Ευ Λέγειν σύγχρονο παιδικό βιβλίο»
· 18.00 ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Δημήτρης Γρηγοριάδης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ενωσης
Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής
· ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ-ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ-ΕΥΕΡΓΕΤΙΣΜΟΥ
[Διά ενήλικους-νέους-παιδιά]
‘’ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ –ΘΕΛΩ –ΜΠΟΡΩ’’
· ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ: ΑΝΝΑ ΒΕΡΟΥΛΗ:Πρωταθλήτρια-Συγγραφέας
ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ:Αθλητής -Συγγραφέας
· 18.3Ο ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΑΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ
‘’ Evergetes.gr ‘’
Σταύρος Παπακωνσταντινίδης ,καθ. ACG Deree College/Διευθυντής WTM/ΕΛΕ
19.00 ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Βάσω Παναγιωτοπούλου ,Δρ Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αθηνών
ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ : ‘’ΑΘΛΟΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ’’
· ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΣΤΟΡΑ-ΔΙΟΑΠ
· ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΧΑΛΗΣ
· ΑΜΚΕ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (Kids and Family)
· ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ PRAKSIS
 ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΝΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
· ΜΟΥΣΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ: ’’ΓΙΝΕ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ’’ :
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Χρύσανθος Καντερές
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΟΔΕΙΑ: Κωνσταντίνος Κουφός
· 19.30 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΔΟΛΙΑΝΙΤΗ
ΜΕ ΘΕΜΑ :
“Οι διαχρονικοί ευεργέτες του Αθλητικού και Ολυμπιακού Ιδεώδους
Και τα έργα αυτών 1] Παναθηναικό Στάδιο 2] Μέγαρο Ολυμπίων’’
· 20.15 ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΑΒΕΡΩΦ
[Είσοδος Παναθηναικού Σταδίου]
· 20.30 Παρακολούθηση πρόβας τελετής ενάρξεως 13ων Παγκοσμίων Αγώνων
Special Olympics [Παναθηναικό Στάδιο]
· ΦΟΡΕΙΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ
· ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ-ΕΕΕ
· ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΩΝ
· ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
· ΔΙΕΘΝΕΣ ΙΔΡΥΜΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
· ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
· ΔΙΕΘΝΕΣ ΙΔΡΥΜΑ ‘’ΚΟΙΝΟΝ ΗΛΕΙΩΝ’’
· ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΔΟΛΙΑΝΙΤΗ
· ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
· Επίτιμος Πρόεδρος : ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΜΑΓΕΡ
Πρόεδρος: ΑΝΑΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Αντιπρόεδρος: ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΝΔΥΛΗ
· Επιστημονική Υπεύθυνη: ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
· Υπεύθυνος Εκθεσης: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΛΙΑΝΙΤΗΣ
· Υπεύθυνος Δικτύωσης ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ
· Παιδαγωγικές Δράσεις ΑΝΝΑ ΒΕΡΟΥΛΗ
ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΦΩΤΟΥ
· Εθελοντισμού: ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗ
· Διαδίκτυο: ΜΑΡΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Επικοινωνία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΛΥΖΩΓΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
· Καλλιτεχνική Στήριξη ΕΛΣΗ ΚΑΙΛΗ
· Υπεύθυνοι Βραβεύσεων ΜΑΡΑ ΜΠΕΚΑ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΑ 210-7788718 – 210- 3222543
ΚΙΝ.6945370379
ΑΘΛΟΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ
ΠΕΜΠΤΗ, 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011
ΖΑΠΠΕΙΟ ΜΕΓΑΡΟ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ ...Για να εξακτινώσουμε τα ανθρωποκεντρικά πρότυπα στην κοινωνία και διά τη συνέχιση της μακραίωνης πορείας του Ευεργετισμού, Ολυμπισμού και Εθελοντισμού στην Οικουμένη.

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ
ΑΘΛΟΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΑΣ
Γ’ ΚΥΚΛΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΩΝ
«ΕΥΕΡΓΕΤΙΣΜΟΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»
ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ, 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011

Μετά τιμής
Για την Οργανωτική Επιτροπή
Ανάστος Κ. Δημητρόπουλος
Πρόεδρος  ΕΕΕ